Stap 2: Wat zijn de opties? Keuze-informatie geven
- Bespreek de voordelen en nadelen op neutrale wijze
- Geef concrete voorbeelden en getallen; verwijs naar betrouwbare websites
- Vertaal bijwerkingen naar het dagelijks leven
- Toets wat er overgekomen is van de informatie
Informatie over de mogelijkheden worden in het ideale geval niet op één moment aangeboden, maar zorgvragers zouden de informatie vooraf, tijdens en na afloop van gesprekken met zorgverleners moeten krijgen. Dat geeft meer tijd om informatie te verwerken, emoties te reguleren en met anderen te overleggen. De zorgverlener speelt bij het geven van informatie, of bij het wijzen van de weg naar betrouwbare informatie, een belangrijke rol. Denk bijvoorbeeld aan websites van patiëntenorganisaties of http://www.thuisarts.nl/.
Keuze-informatie gaat over:
- De verschillende opties (mogelijkheden); inclusief ‘niets doen’ of ‘alles bij het oude laten’
- De voor- en nadelen van elke optie
De verschillende opties moeten neutraal aan bod komen: de zorgverlener mag geen voorkeur laten doorschemeren. Wel moeten de opties reëel zijn: niet alles wat de zorgvrager misschien wenst, is mogelijk of haalbaar. Toch zijn er vaak meer mogelijkheden dan gedacht als de zorgverlener niet zelf haar agenda opstelt, maar dit samen met zorgvragers doet.
Keuze-instrumenten: sommige zijn bedoeld voor de zorgvrager, andere helpen de zorgverlener om de gesprekken beter te structureren. Voorbeelden van keuze-instrumenten zijn:
Toch is het niet zo, dat samen beslissen alleen vorm kan krijgen door gebruik van zulke hulpmiddelen. Voor samen beslissen is goede communicatie het allerbelangrijkst. Het is aan te bevelen om bij het bespreken van de opties gebruik te maken van de terugvraagmethode (teach back). Ook kun je zorgvragers aanraden het gesprek op te nemen zodat ze de informatie kunnen terugluisteren.