Signalen van verzet
Er is sprake van verzet als iemand met woorden, gebaren en/of door gedragsverandering aangeeft dat hij niet tevreden is met de situatie waarin hij terecht is gekomen. Cliënten met dementie uiten verzet vaak op een non-verbale manier door uitingen van pijn, jammeren of kreunen, aanspannen van spieren, verkramping, slaan en schoppen of wegduwen. Dit is voor de cliënten vaak de enige manier om duidelijk te maken dat ze het ergens niet mee eens zijn. Als zorgmedewerker kun je pas goed reageren op uitingen van verzet als je weet en begrijpt waar het verzet vandaan komt.
Wat zijn de signalen van verzet?
Verzet of moeilijk hanteerbaar gedrag kan onder andere voortkomen uit:
- De lichamelijke of psychische conditie van de cliënt
De cliënt heeft bijvoorbeeld pijn en kan dit niet uiten en de zorgmedewerker ziet of herkent de signalen niet. Of de cliënt begrijpt niet wat de zorgmedewerker bedoelt.
- Medicijngebruik
Dit kan leiden tot (toenemende) verwardheid of apathie.
- De omgeving
De cliënt kan zich beperkt voelen door obstakels in zijn omgeving, of omdat hij de omgeving niet herkent. Daarnaast kan een cliënt erg onrustig worden van alle geluiden in de omgeving.
- De verzorgende handeling
Een medische handeling of een ‘vreemde’ die helpt bij het uitkleden kan voor cliënten beangstigend zijn.
- De bejegening
De cliënt is afhankelijk van de zorgmedewerker en de manier waarop die hem behandelt. Een gehaaste of te directe benadering kan de cliënt als bedreigend ervaren.
Na het herkennen van signalen van verzet
Leg bovenstaande signalen vast en bespreek ze met de cliënt, collega's, familie van de cliënt en personen uit andere disciplines.
Deel deze pagina via:
