Decubitus (doorligwonden) behandelen
Decubitus (doorligwonden) wordt ingedeeld in vier categorieën, waarbij categorie 4 de meest ernstige vorm is. Door decubitus in categorieën in te delen, is duidelijk welke interventies een zorgverlener moet uitvoeren en wat het beoogde resultaat is.
- Behandeling van categorie 1
- Behandeling van categorie 2
- Behandeling van categorie 3
- Behandeling van categorie 4
Voorkomen van decubitus
Een adequate preventie start met het beoordelen van het risico en vervolgens met het inzetten van een antidecubitusmatras en het gebruik van wisselligging. Daarna moet de genomen maatregel worden geëvalueerd en eventueel bijgesteld. Het beoordelen van het risico is belangrijk om vast te stellen of, en zo ja, welke preventieve maatregelen nodig zijn. Het inzetten van een antidecubitusmatras vindt in de acute en de chronische sector bij de meeste cliënten met een verhoogd risico op decubitus plaats. Wisselligging wordt echter weinig toegepast, vooral in de chronische sector. Opmerkelijk is dat men nauwelijks hielbeschermers inzet, ofschoon de meeste decubitus, na de stuit, op de hiel voorkomt.
Aanbevelingen voor preventie van decubitus
1. Wisselligging
Er is winst te boeken door wisselligging breder in te zetten. Het minder toepassen van wisselligging verklaart mede het verschil tussen Nederland en Duitsland (in Duitsland in vergelijking met Nederlandse ziekenhuizen en verpleeghuizen is de kans op decubitus veel groter).
2. Alert blijven en continue kwaliteitsverbetering
Het moet voor alle zorgverleners duidelijk zijn dat, ondanks de aanstelling van een aandachtsvelder, het voorkomen van decubitus een taak van iedereen is. Kwaliteitsverbetering moet een continu proces, waarbij voldoende bijscholing onderdeel is.
3. Controle van de zorg
Zo is zeker dat de vereiste preventieve maatregelen daadwerkelijk uitgevoerd zijn. Hierin kan de aandachtsvelder een belangrijke rol spelen.
Deel deze pagina via:
