Er is nog onvoldoende wetenschappelijk bewijs wat betreft de effectiviteit van de in de handel zijnde zitkussens. Volgens de landelijke richtlijn moet men bij het risico op decubitus, cliënten laten zitten op een drukreducerend kussen passend bij de gebruikte stoel.
Bij de inzet van zitkussens moet rekening gehouden worden met de veranderde zithouding door de hoogte van het zitkussen. Raadpleeg bij specifieke problemen zo nodig een gespecialiseerde verpleegkundige of ergotherapeut.
Er bestaat geen eenduidig overzicht van antidecubitusmaterialen waarbij de geschiktheid wordt aangegeven voor een bepaalde cliëntencategorie. Individuele verschillen en situaties van cliënten zijn zeer divers. Te denken valt aan risicofactoren, het (chronische) ziekteproces, de mate van activiteit en een eventueel aanwezige verhoogde temperatuur. Daarnaast wordt een groot aantal materialen aangeboden door verschillende leveranciers.
De keuze van het zitkussen is afhankelijk van de volgende factoren:
- risico op decubitus
- categorie van de decubituswond
- cliëntenvoorkeur voor bepaald antidecubitusmateriaal
Bij de inzet van antidecubitusmaterialen blijft het observeren van het effect van het gebruikte hulpmiddel een voorwaarde om de doelstelling te kunnen blijven toetsen. Afhankelijk van het effect van het zitkussen wordt de inzet gecontinueerd of aangepast.
Download een overzicht van de meest voorkomende antidecubituskussens (pdf), die ingezet kunnen worden.
Afgeraden worden:
- schapenvachten behalve de Australische medische schapenvachten
- windringen
- zitkussen met alternerende druk
- kussen met uitsparingen