Wet- en regelgeving laat ruimte voor zorgorganisaties om eigen keuzes te maken en dat kan vanuit verschillende visies uitgewerkt worden.
Effectenonderzoek aandacht voor levensvragen
Stichting Maat heeft in 2010 een mBC (maatschappelijke business case) gemaakt voor het Centrum Ondersteuning in Levensvragen in Nijmegen (COiL). Daaruit blijkt dat elke geïnvesteerde euro 3,50 aan maatschappelijke waarde oplevert. Lees hier meer over in het rapport Maatschappelijke business case Centrum Ontmoeting in Levensvragen.
Motto Rotterdam liet in 2013 het Verwey-Jonker Instituut en Ecorys onderzoeken wat het maatschappelijk rendement van hun project is. Dit blijkt 40% te zijn. Dit zijn belangrijke uitkomsten voor een type werk dat zich tot op heden nog weinig heeft weten te verantwoorden in economische termen. Lees meer over het onderzoek Gezien en gehoord
Peter Weyers over Levensvragen
https://vimeo.com/19454786
Lees ook de presentatie van Peter Weyers (pdf) (stichting Maat)
Fundamentele kwetsbaarheid als uitgangspunt bij aandacht voor levensvragen
Professor Harry Kunneman zet vraagtekens bij een benadering zoals die van Stichting Maat. Volgens Kunneman moeten wij het denken over economische baat in termen van producten, diensten en materiële opbrengst verlaten.
Wat zorgorganisaties te doen staat is niet zozeer het systeem van geplande kwaliteitsverbeteringen verbeteren, maar zichzelf belangrijke vragen stellen over hoe ze omgaan met de fundamentele kwetsbaarheid van het leven, zowel richting cliënten als medewerkers. Hoe ga je als leidinggevende bijvoorbeeld om met de bejegening van cliënten: vanuit betrokkenheid en inspiratie of vanuit een zekere onverschilligheid of gevoel van macht?
We maken volgens Kunneman een fout door het begrip 'autonomie' zo centraal te stellen in de samenleving, en dus ook in de zorg. 'Mensen zijn niet autonoom maar juist fundamenteel kwetsbaar', zowel fysiek (ziekte en dood) als emotioneel (emotioneel en sociaal van anderen afhankelijk, dus ‘te raken’).
In die kwetsbaarheid schuilt de opgave waar we voor staan: ontkennen we die door telkens uit te gaan van autonomie en daarnaar te streven, of aanvaarden we die? Wanneer we dat laatste doen, komt er een ander perspectief op samenleven en zorg. Vanuit onze fundamentele kwetsbaarheid kunnen we onszelf dan morele vragen stellen over wie we zijn in de relaties die we onderhouden, zowel privé als professioneel. Zijn we daarin moedig, rechtvaardig, eerlijk? Hiermee komen we op een andere definiëring van economische waarde: 'geen economie van producten maar economie van de gift: de gift van aandacht, diepgang, moed, eerlijkheid en toewijding'.
Ondersteuning bij levensvragen is dan te zien als een hele duidelijke invulling daarvan en in die zin van grote economische waarde. En in tegenstelling tot wat vaak gezegd wordt is dit geen 'softe' benadering van economisch nut maar juist het tegenovergestelde. Meten, afbakenen, indelen: allemaal manieren om te verdringen dat het leven niet voorspelbaar en controleerbaar is en dat mensen geen autonome wezens zijn.
Professor Harry Kunneman over Levensvragen
https://vimeo.com/19455236
Lees ook de presentatie van professor Harry Kunneman (pdf)