Project ‘In voor beter, leven in vrijheid’
Roos Steinebach, verzorgende niveau 3 IG en lid van de werkgroep: 'Met het team van PG2 hebben we gekozen voor het onderwerp: “Het zien en ruiken van de maaltijd bevordert de eetlust van cliënten”. We hebben allerlei maatregelen bedacht die ertoe moeten leiden dat mensen meer (keuze)vrijheid hebben bij het eten en drinken en daardoor ook meer genieten van de maaltijd.'
Maaltijdmoment
Er zijn behoorlijk wat zaken veranderd rond het maaltijdmoment. Zo zijn er geen karren meer zichtbaar in de huiskamer. Ook worden de maaltijden niet meer geserveerd vanuit de wagen, maar wordt het eten in schalen op tafel gezet. De tafels worden gedekt met placemats: mensen kunnen daardoor hun bord beter zien. Aan elke tafel zit een medewerker; de pauzes zijn daarvoor speciaal aangepast.
Keefer Sakko, zorghulp op de afdeling: ‘Doordat mensen het eten zien, kiezen ze veel bewuster voor de gerechten die ze lekker vinden. Ze kiezen nu dus écht zelf. We zien ook dat er bijvoorbeeld veel beter gegeten wordt en er minder overblijft.’ Roos vult aan: ‘De pilot maakt collega’s bewust van hun handelen en geeft inzicht in hun eigen gedrag. Daar leren mensen enorm van en zo maken we elke keer weer stappen vooruit.’
Prettig om zelf te kiezen
Tijdens de maaltijd zit er aan elke tafel een medewerker. Hierdoor lopen er minder mensen rond, wat zorgt voor minder onrust op de afdeling. Er ontstaat bovendien meer positieve interactie tussen de cliënten. Mevrouw Verbeeten, cliënt op de afdeling, is ook erg te spreken over de nieuwe manier van maaltijden serveren: ‘Het eten is buitengewoon en ik vind het prettig dat ik zelf kan kiezen wat ik wil. Je kunt ook zelf bepalen hoeveel je wilt, zodat je niet teveel krijgt. Mocht er iets niet naar je zin zijn dan praat je erover.’
Verbeterpunten
Zorgcoördinator Henriette Thomassen is ook betrokken bij het project. Zij heeft zich onder meer bezig gehouden met de ambiance: ‘Ik heb zitjes in de huiskamer gecreëerd, die ervoor zorgen dat cliënten ook eens een andere plek kiezen om te eten.’ Er zijn uiteraard ook nog wel verbeterpunten: ‘We gebruiken nu de zwarte schalen uit de wagens om het eten op tafel te zetten, anders werd het te snel koud. Maar die schalen zien er niet gezellig uit, dus ik heb nu met de manager van het Culinair Centrum geregeld dat we gele schalen krijgen.’ Er blijven dus altijd zaken over om te verbeteren, maar we kunnen concluderen dat de pilot nu al een succes genoemd mag worden.