Uitgangspunt van het wetsvoorstel Zorg en dwang is het principe: ‘Nee, tenzij’. Dat betekent dat zorgverleners in principe géén vrijheidsbeperking - of ‘onvrijwillige zorg’ - mogen toepassen, tenzij er ernstig nadeel ontstaat voor de cliënt of zijn omgeving. Onvrijwillige zorg is de allerlaatste optie. De Wet zorg en dwang gaat per 1 januari 2020 in.
De Wet zorg en dwang gaat uit van verschillende stadia in het besluitvormingsproces. Dit stappenplan - gebaseerd op de Wet zorg en dwang - helpt bij een zorgvuldige afweging bij het toepassen van onvrijwillige zorg. Let op: Het stappenplan kan je wel nu al helpen om het proces zorgvuldig aan te pakken, maar het is nog niet verplicht om helemaal zo te werken.
Het stappenplan Wet zorg en dwang (pdf) van VWS. Dit stappenplan is nog niet volledig. Een nieuwe versie zal begin 2018 gepresenteerd worden.
Strip bij stappenplan Zorg en dwang
Deze strip illustreert de verschillende stappen in het besluitvormingsproces rond het toepassen van vrijheidsbeperkende maatregelen. De strip vertelt het verhaal van meneer Pietersen die 's avonds steeds vaker over de gang dwaalt. Om zijn gedrag te beïnvloeden wordt onder andere psychfarmaca toegediend. Met alle gevolgen van dien. De verschillende multidisciplinaire overleggen hebben een oplopende betrokkenheid van expertise. Als zorgverlener kun je de strip gebruiken om te kijken of je binnen je werk ook deze stappen zet.
